غلامحسینِ مصاحب: آموزگارِ روشمندی

13 پاسخ

1. استاد عزیز
   کتاب “عرفان و رندی در شعر حافظ” را که در دست داشتم، هر صفحه را که می خواندم برای من لذتی مثل شهود داشت همراه با حسرتی که به نوعی عصبانی ام می کرد. حسرت آنچه می توانستی داشته باشی و زمان ازدست رفته و خاطره ی کلاس حافظی که استاد تو رافقط جزوه نویس می خواست و برای آنکه تورا برجای خود بنشاند یا برماند تا می توانست حرفهای مه آلود می زد. حسرت تفاوت ره… من سالهای 70 دانشجو بودم و نظام همان نظام “طوطی پرور” بود و غم انگیز این که هنوز هم هست.
   امروز ما لابه لای نوشته ها و گفته های شماست که “روشمندی و ذهنیت تحلیلی” را می جوییم و می کوشیم بیاموزیم….، که این ما را بی شک به گونه ای ناـ‌سرراست هم وامدار غلامحسین مصاحب می کند.
   یادش گرامی

2. استادعزيز سلام
   من پرسشي ريشه شناختي داشتم درباره دو واژه.
   آيا “نَوَشتَن” و “نِوِشتَن”، مي توانند از يك ريشه باشند؟
   در لغت نامه دهخدا براي اين دو واژه دو معناي متفاوت آمده است.
   با تشكر هميشگي
   — دوست ارجمند٬ من در زبان‌شناسی تاریخی تخصص ندارم. دو کلمه‌ای که نوشته اید به نظر می رسد که باید از یک ریشه باشند٬ اما چه گونه دو تلفظ جداگانه پیدا کرده اند بر من روشن نیست. فرهنگ‌های در دسترس من چیزی به دست نمی‌دهند..
   د. آ.

3. زیبا بود و خواندنی. قدردانیِ شما از استاد، نه مثلِ دیگر قدردانی¬هایِ ما که به تملّق می¬گراید، درس¬نامه¬ای بود خواندنی. امید آن دارم سالم و شاد بمانید.

4. سلام.
   قدرداني از اشخاص خيلي خوبه اما خوبتر از آن اينه كه از روش آنها قدرداني بشه و راهشان ادامه و توسعه داده بشه.
   مثل كاري كه آقاي حيدري ملايري داره مي كنه و واقعا چند ماهه كه من مجذوب كاراش شدم و دارم تك تك پيشنهاداشو مي خونم.
   تنها كسي كه منو اميدوار كرد به اينكه زبان فارسي مي تونه علمي هم باشه (در كنار ادبي عرفاني و .. بودن)
   نمي دونيد وقتي آدم مجبور نيست بگه “جذب كننده سطحي/جاذب سطحي”! و مي تونه بگه برشمنده چقدر احساس خوبيه!

5. سلام استاد . مي دانم كه به سايت شما و نوشته هايتان بي ربط است اما شايد نه چندان .. به هر حال عذر مرا براي اين جسارت بژذيريد :
   لطفاً به اين لينك مراجعه كنيد و بخوانيد . انتظارات من از يك دولت سبز آينده :
   http://www.parandeazad.blogfa.com/post-566.aspx
   —بله٬ نه تنها خود-ام خواندم که به دیگران هم سفارش می‌کنم نوشته های دل‌انگیز شما را بخوانند.
   د. آ.

6. داریوش آشوری عزیز
   هنوز هم وقتی متنی از شما میخوانم به وجد می آیم. از روزی که چنین گفت زردشت را خواندم تا امروز نامتان برایم حس احترام را برانگیخته می کند.
   سوالی داشتم. به دلیل خروج از ایران، فرصت نشد که جوابش را به شخصه بیابم. من میخواستم اراده معطوف به قدرت نیچه را بخوانم که کتاب را با ترجمه شما باز نیافتم. کتاب- البته به شکل ناقص- ترجمه ای دور دارد. اما ترجمه شما، لذتی دو چندان برایم دارد. میخواستم ببینم آیا کتاب را ترجمه کرده اید و اگر خیر، آیا نیتش را دارید؟
   و جدای دغدغه کتاب، باز هم سلام گرم مرا پذیرا باشید که صمیمانه دوستتان دارم برای معرفی کسی به من که “به چه فکر کردن را نیاموخت”، بلکه “چگونه فکر کردن” را آموخت.
   — از لطف شما سپاسگزار ام. من این کتاب نیچه را ترجمه نکرده ام. اما٬ تا آن جا که می‌دانم٬ گذشته از گزیده‌ای از آن که محمدباقر هوشیار بیش از پنجاه سال پیش ترجمه کرده بود٬ در این دهه دو ترجمه از متن کامل آن به فارسی شده است. داوری درباره‌ی خوب و بدشان با شما.
   د. آ.

7. دلم مي خواست خواننده هاي مؤنث وبلاگ شما هم خواسته ها و مطالبات و دغدغه ها و نگراني هايت را با جنبش سبز درميان بگذارند و بگويند چه انتظاري از يك دولت سبز در آينده دارند .. دوست داشتم به چنين مطلبي لينك بدهم .. البته در صورتي كه شما هم دوست داشته باشي .. چون حق دادني نيست .. گرفتنيست .. اگر خودمان نخواهيم هيچ چيز عوض نمي شود حتي با وجود بستن مچ بندهايي همرنگ تمام رنگهاي رنگين كمان هم ! .. : ) ..
   البته اين بدين معنا نيست كه شما به عنوان يك مرد ايراني .. يك همسر ايراني .. يك فرزند ايراني .. يك پدر ايراني .. يك برادر ايراني مطالباتي براي دختران و زنان خانواده و دوستان خودت نداشته باشي .. شما هم مي تواني بنويسي ..

8. سلام استاد عزیز
   ایران، به وجود شما می بالد…
   غرض از مزاحمت، بنده دانشجوی ارشد زبانشناسی هستم و در حال انجام تحقیقی راجع به انواع “ی” در زبان فارسی، از “ی میانجی” گرفته تا “ی وحدت” و “ِ مصدری” و….
   از شما خواهشمندم به من لطف کرده و مرا راهنمایی و کمک کنید:)
   از اینکه در اینجا درخواست کمک کردم پوزش می طلبم.
   ممنون و خدا نگهدار
   — در این مورد بهتر است از دستورشناسان حرفه‌ای کمک بخواهید. آنچه من می‌توانم٬ بر اساس کتاب‌های دمِ دست‌ام٬ پیشنهاد کنم٬ مراجعه به «فرهنگِ پیشوندها و پسوندهایِ زباني فارسی» از خسرو فرشیدورد و «فرهنگِ وندهای زبانِ فارسی» از ضیاء‌الدین هاجری ست٬ که گمان می‌کنم شما بی‌نیاز به من آن‌ها را می‌شناسید.
   د. آ.

9. دوست دانشمند
   درود
   حق همین است که نوشته اید. بنده نیک به یاد دارم که زمانی که در دایرة المعارف بزرگ اسلامی در کار نوشتن مقاله و ویرایش بودم، کتاب زنده یاد مصاحب کتاب بالین ما بود.وقتی به نامی برمی خوردیم که گاهی چندتا لقب و کنیه و اسم و …داشت و ما درمی ماندیم که در هنگام ارجاع باید کدام را لحاظ کرد،دایرة المعارف فارسی را باز می کردیم تا ببینیم مصاحب آن نام را ذیل چه مدخلی آورده است و همان را در نظر می گرفتیم.روانش به مینو آرام باد.
   به امید دیدار در هرجا.
   ارادتمند ابوالفضل خطیبی

10. جناب آشوری سلام،
    از خدمت شما پرسشی پیرامون تغییر نام این کشور از پارس (Persia) به ایران داشتم، می خواهم دیدگاه شما را جویا شوم.
    — نام ایران برای ایرانی‌ها هیچگاه پارس نبوده. پرشیا در انگلیسی یا پِرس در فرانسه و مانند آن‌ها در زبان‌های اروپایی از یونانی٬ پارسوس٬ آمده و این نامی ست که یونانی‌ها به امپراتوریِ هخامنشی داده بودند که مرکزِ آن ایالتِ پارسَه (فارسِ امروز) بود.
    د. آ.

11. hello sir
    im one of your readers and want to know what is ur method of mastering new languages? i want to learn dutch to read its book from origin. will it be better to read texts;just texts or to watch tv can help too? by the way, is it necessary to spend time on it or translated books can suffice me? keep on master, we need u, keep on.
    and i am keen to know how is your relationship with babak ahmadi? i respect him too, like you. bye
    —دوست ارجمند٬ من روشِ. ويژه‌ای برای آموزش زبان ندارم. برای آموزشِ زبان باید از راهی با آن در تماس بود٬ با خواندنِ کتاب٬ گوش کردن به رادیو٬ تماشای تلویزیون٬ و اگر دست دهد رابطه و هم‌صحبتی با اهلِ زبان. ولی اگر کسی بخواهد با ادبیاتِ زبانی سر-و-کار داشته باشد٬ آموختنِ طوطی‌وار کافی نیست. باید پیشِ آموزگار رفت و دستور زبان و ریزه‌کاری‌های ساختاریِ آن را آموخت.
    آقای بابک احمدی هم دوست عزیز و بسیار ارجمندِ من است.
    زنده باشید.
    د. آ.

12. استاد گرامی
    با سلام، از واژه سازی های هوشمندانه شما بسیار بهره برده ام، اما برخی ا واژه ها مانند Practice که از قضا بسیار متداول اند با برابرهایی نظیر آنچه در فرهنگ علوم انسانی آمده کمتر جفت و جور می شوند (عمل یا پراتیک) یا دستکم با عادت های زبانی ما چندان نزدیک نیستند. آیا واژه های دیگری نیز پیشنهاد می کنید؟
    — دوست ارجمند٬ من آنچه از دست‌ام برمی‌آمده٬ بر اساسِ روشی که شرح داده ام٬ کرده ام. عادت‌های زبانی هم دیده می‌شود که رفته-رفته دارد دگرگون می‌شود. بسیاری از پیشنهادهای فرهنگِ علومِ انسانی را اهلِ علم و مترجمان پذیرفته اند و به کار می‌برند. باید بیشتر شکیبا بود. البته فهمِ اساسِ مسأله‌ی زبانی ما را هم از یاد نباید برد. من در رساله‌ی «زبانِ باز» کوشیده ام آن را به صورتِ نظری و علمی طرح کنم. برای دریافتِ منطق کارِ زبانی و پیشنهادهای من در این زمینه می باید به آن کتاب هم توجه کرد. می‌بینم که به‌ویژه در میانِ نسلِ‌ جوانِ دانشوران آن گونه طرحِ مسأله اندک-اندک جایی باز کرده است.
    کامروا باشید
    د. آ.

13. برخی از نوشته های مصاحب را خواندم و از آن بهره بردم (تئوری مقدماتی اعداد). از نوشته های شما نيز همينطور. برای نمونه در جنگی (نامش را درست بياد ندارم، شايد الفبا؟) بيت ِ “عارفی كو كه كند فهم زبان سوسن-تا بپرسد كه چرا رفت و چرا باز آمد” حافظ را بررسی كرده بوديد و من آنرا نزديك به سی سال پيش خواندم و لذت بردم. با همه احترام برای زنده ياد مصاحب، واژه “برقاطيسی” زيبا نيست. واژه الكترون در زبان يونانی به چم “كهربا”، Bernstein است. واژه های چون الكترونيك، الكتريسيته و جز اين نيز از آن گرفته شده و در زبان های اروپايی بكار می رود. جالب اين است كه عرب ها خود واژه فارسی كهربا را برای برق و الكتريسته بكار می برند. واژه های ديگری كه بجای الكترومگنتيك پيشنهاد داده شده و كم و بيش بكار می روند، عبارتند از “كاهنربايی” و “آهن كهربايی”.
    تندرست و شاد و پيروز باشيد