داریوشِ آشوری(۱۳۱۷) دانش‌آموخته‌یِ دبیرستان‌هایِ البرز و دارالفنون است. از کودکی عادت به مطالعه داشت و در دوران نوجوانی با خواندنِ نشریاتِ حزب توده به آن گرایش پیدا می‌کند. پس از کودتایِ ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ مدّتي عضوِ سازمانِ جوانانِ حزبِ توده بود. در شانزده سالگی از کمونیسم گسست و پس از چندي در سال ۱۳۳۶ به حزبِ زحمت‌کشانِ ملّتِ ایران(نیرویِ سوم) پیوست. آشوری در سال ۱۳۳۷ از دارالفنون فارغ‌التحصیل و وارد دانشکده‌یِ حقوق و علومِ سیاسی و اقتصادیِ دانشگاهِ تهران شد و لیسانسِ حقوقِ خود را در سال ۱۳۴۲ گرفت. در همان سال برایِ دکتری اقتصاد در همان دانشکده پذیرفته شد؛ ولی آن را نیمه‌کاره رها کرد. کارِ تألیفِ کتاب، ترجمه، و نوشتنِ مقالات را از همین دوران شروع کرد. نخستین کتابِ او، «فرهنگِ سیاسی»(دانش‌نامه‌یِ سیاسی) را در روزگارِ دانشجویی منتشر کرد که هنوز با نامِ دانش‌نامه‌یِ سیاسی در ایران کتابِ مرجعِ علومِ سیاسی ست و تاکنون بیش از سی بار تجدیدِ چاپ شده است. آشوری در مؤسسه‌یِ انتشاراتِ فرانکلین به عنوانِ ویراستار در دایرةالمعارف فارسی زیرِ نظرِ غلام‌حسینِ مصاحب کار کرده است.

 

تألیف‌ها

 

ترجمه

 

(از ویکی‌پدیا)

 

2 پاسخ

  1. خیلی وقت پیش جایی خواندم استاد آشوری فرموده بودند که مشغول ترجمه ی مسیحاستیز هستند. آیا برنامه ای برای انجام این امر و انتشار آن هست؟

    — آقایِ آشوری هنوز ترجمه‌یِ این کتاب را تمام نکرده اند. معلوم نیست کِی منتشر خواهد شد.

    /مدیر

  2. لطفن بگین وضعیت ِ نشر ِ ویرایش ِ سومِ فرهنگ چیست؟!

    ویراستِ سومِ فرهنگِ علومِ انسانی چندي ست منتشر شده است.
    /مدیر.